به گزارش خبرنگار مهر، کیانوش رستمی در عین حال که یکی از نامداران وزنه‌برداری ایران است، اما در چندسال اخیر به قدری حواشی زیادی داشته که روی ورزش قهرمانی او سایه انداخته است. او دو مدال المپیک را در کارنامه خود دارد و در مسابقات جهانی و آسیایی بارها برای ورزش ایران مدال‌آوری کرده است. اما درست قبل از المپیک توکیو روز به روز افت کرد به طوری که خیلی از کارشناسان معتقدند او به دوران بازنشستگی رسیده و حتی دیگر نمی‌تواند در آسیا هم مدال کسب کند.

رستمی از زمانی که سجاد انوشیروانی سرمربی تیم ملی بود ساز جدایی زد و تمریناتش را به تنهایی پیگیری کرد، در المپیک ریو توانست به نشان طلای مهم‌ترین آوردگاه ورزش دنیا دست پیدا کند اما دیری نپایید که این روش جواب نداد و رستمی حتی به المپیک توکیو هم نرسید. روزهای افت این قهرمان المپیک در مسابقات جهانی و آسیایی به وضوح دیده شد به طوری که در اردیبهشت سال جاری او در مسابقات قهرمانی آسیا نتوانست وزنه‌های مورد نظر را مهار کند.

ناکامی کیانوش در رسیدن به مدال در مسابقات قهرمانی آسیا پیش از گذشته نشان داد او به دوران بازنشستگی رسیده، موضوعی که البته خود او آن را نمی‌پذیرد. با این حال کیانوش رستمی در آخرین رکوردگیری شرکت نکرد و سرمربی تیم ملی هم خط قرمز روی نام او کشید. عدم حضور او در آخرین رکوردگیری و حذفش از تیم ملی باعث شد تا مسابقات جهانی عربستان را از دست بدهد. این در حالی بود که یکی از شروط فدراسیون جهانی برای حضور در المپیک پاریس، شرکت در مسابقات جهانی عربستان بود.

غیبت رستمی باعث شد تا حضور او در المپیک پاریس به اما و اگر کشیده شود. رستمی در تازه‌ترین اقدام به فدراسیون وزنه‌برداری نامه نوشته و از آن‌ها خواسته تا با نامه‌نگاری با فدراسیون جهانی دلیل غیبتش را که مصدومیت بوده توضیح دهند. از آن طرف قصد حضور در قطرکاپ را دارد تا بتواند در این مسابقه که یکی از گزینشی‌های المپیک محسوب می‌شود، راه حضور در المپیک را برای خود هموار کند.

البته سرمربی تیم ملی هم شرط حضور در تیم ملی را شرکت در مسابقه رکوردگیری هفته آینده اعلام کرده و باید دید کیانوش این بار این موضوع را می‌پذیرد یا خیر. این وزنه بردار در تازه‌ترین اقدام خود با انتشار پستی در فضای مجازی با نام بردن از رئیس جمهور، رئیس قوه قضائیه و وزیر ورزش به دنبال توجیه رفتار خودخواهانه خود است. او حتی در چند روز اخیر حرف از رفتن هم زده و اعلام کرده در صورتی که او را نمی‌خواهند رضایت‌نامه‌اش را بدهند تا زیر پرچم کشور دیگری روی تخته برود.

اگرچه کیانوش رستمی یکی از قهرمانان به نام وزنه‌برداری ایران است اما در چند سال اخیر شرایطش به گونه‌ای بود که یا در مسابقات اوت می‌کرد یا وزنه‌های قابل قبولی مهار نمی‌کرد. حال با این شرایط چه انتظاری می‌توان داشت که همیشه و در همه حال شرایط به کام او باشد و با هر رفتاری که دارد در ورزش ایران حضور داشته باشد؟

مگر در تیم ملی رعایت قوانین و مقررات الزامی نیست، یا مگر ورزشکاران در رشته‌های مختلف بارها نمی‌گویند ما سربازان وطن هستیم و تابع مقررات، اما چرا این موضوع برای کیانوش رستمی صدق نمی‌کند؟ او المپیک توکیو را از دست داد، اما تجربه تلخ توکیو برای او درس عبرت نشد و همچنان خودش را تافته جدا بافته دید. او اگر بر رفتار خود کمی مسلط بود و تابع قوانین و مقررات عمل می‌کرد امروز سهمیه المپیک پاریس را برای خود قطعی می‌کرد نه اینکه به زمین و زمان برای حضور در یک مسابقه متوسل شود. حذف کیانوش رستمی، نشان داد ورزشکار سالاری جایی در تیم ملی ندارد و هر ورزشکاری که به این سمت برود به پایان دوره قهرمانی‌اش خواهد رسید، ای کاش او برای یک بار هم شده سهمی برای خود در این سقوط قائل می‌شد.

مقاله اصلی