به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، شبکیه یک لایه بافت عصبی در پشت چشم است که نقشی مهم در فرایند بصری دارد. این بخش کلیدی از چشم مسئولیت تبدیل نور به سیگنال های الکتریکی دارد که به مغز منتقل می شوند و به انسان توانایی دیدن و درک تصاویر را می دهند. تراشه زیستی جدید همین فرایند را بازسازی می کند.

سانتورو پروفسور دانشگاه RWTH آخن در این باره می گوید: نیمه رسانای ارگانیک ما تشخیص می دهد چه میزان نور داخل آن افتاده است. مشابه این رویداد در چشم انسان روی می دهد. میزان نوری که به دریافت های کننده نور سازنده برخورد می کند در نهایت تصویر را در مغز می سازد.

تراشه زیستی جدید براساس مولکول های حساس به نور و پلیمرهای رسانا ساخته شده که می توان آن را برای تقلید از مدارهای بصری شبکیه استفاده کرد. در آینده این روند می تواند ترکیب بین ایمپلنت ها و بدن انسان را تسهیل کند.

زیرا تراشه زیستی مذکور به طور کامل از مواد ارگانیک غیرسمی ساخته شده و با کمک یون ها کار می کند که با اتم ها یا مولکول ها باردار شده اند. در نتیجه می توان آن را بهتر از قطعات نیمه رسانای سنتی مبتنی بر سیلیکون در سیستم های زیست شناختی به کار برد . این نیمه رساناهای سیلیکونی سنتی انعطاف پذیر نیستند و فقط عملیات های الکترونی انجام می دهند.

سانتورو در این باره گفت: سلول های بدن ما به طور خاص از یون ها برای کنترل فرایندهای خاص و تبادل ارتباطات استفاده می کنند.

او و همکارانش اکنون مشغول فعالیت روی روش های جایگزینی برای تراشه های بیو الکترونیکی هستند تا با بافت بدن انسان به خصوص سلول های سیستم عصبی ارتباط برقرار کنند. پلیمرهای زیستی که محققان برای ساخت شبکیه مصنوعی به کار بردند برای این کاربرد بسیار مناسب هستند زیرا نه تنها توانایی تقلید ساختارهای سه بعدی سلول های عصبی دارند بلکه قابلیت هایی مانند پردازش و ذخیره اطلاعات را نیز دارند.

مقاله اصلی